1o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΩΤΟΣ - 1st LUMINOUS LIGHT FESTIVAL (IOANNINA, 29-31 DEC. 2014)

Από σήμερα  έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014, στα Ιωάννινα, προσκεκλημένοι καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό δημιουργούν έργα στην καρδιά της πόλης των Ιωαννίνων στοχεύοντας στην ανάδειξη των μνημείων, των περιοχών φυσικού κάλλους καθώς και του ιστορικού εμπορικού κέντρου της πόλης.
Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει μια ειδικά σχεδιασμένη διαδρομή που θα ξεκινά από την κεντρική πλατεία της πόλης και θα καταλήγει στη γραφική περιοχή της λίμνης Παμβώτιδας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: Video mappings με εναλλαγές σχημάτων και χρωμάτων σε προσόψεις κτηρίων που παρουσιάζουν ιδιαίτερη αρχιτεκτονική αξία, Projections σε τυφλές όψεις κτηρίων της πόλης, Light installations [εγκαταστάσεις φωτός] σε υπαίθριους χώρους και Illuminations [φωταγωγήσεις] μνημείων για την ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής τους αξίας.
Ένα Δέντρο διαφορετικό….

Το Δέντρο που φωτίζει μετά από αρκετά χρόνια την «καρδιά» των Ιωαννίνων, αποτελεί μια ξεχωριστή εικαστική πρόταση του εικαστικού Γιώργου Κεβρεκίδη, πηγή έμπνευσης του οποίου ήταν η βασική γεωμετρική μορφολογία ενός τυπικού χριστουγεννιάτικου δέντρου, που σχηματίζει ισοσκελές τρίγωνο καθώς και άλλα παραπλήσια τριγωνικά σχήματα  που συνδέονται συνειρμικά με τα Χριστούγεννα, όπως τα παραδοσιακά μεταλλικά τρίγωνα για τα κάλαντα. 

Η γλυπτική μιμείται τη φύση και εμπνέεται από την παράδοση.
Με έντονες αναφορές στο κίνημα του Μινιμαλισμού, το μεγάλης κλίμακας γλυπτό στο χώρο (5,5μ. ύψος) διακρίνεται για την  αυστηρή μαθηματική δομή του, τα απλά πρωτογενή σχήματα από βιομηχανικά υλικά (χάλυβας, πλαστικό, σωλήνες φωτισμού LED), την κατάργηση του βάθρου και την τοποθέτηση του έργου στο ίδιο οπτικό επίπεδο με το θεατή. Επιπλέον, πρόθεση του καλλιτέχνη στην προτεινόμενη τρισδιάστατη κατασκευή ήταν να συμπεριληφθεί στο σχεδιασμό, πέραν μιας απλουστευμένης και μινιμαλιστικής γεωμετρίας, η έννοια της ανάπτυξης της οργανικής φόρμας, συγγενούς με οποιαδήποτε συνομοταξία εντός του φυτικού βασιλείου.
Τα σκληρά βιομηχανικά υλικά του Δέντρου τονίζουν τον προσανατολισμό μας στον  υλικό πολιτισμό και τα γήινα υλικά στη βάση του εναποθέτουν μνήμες από την παράδοση.
Το βιομηχανικό παρόν «τρέφεται» με καρπούς μνήμης. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον της φυσικής τροφής, της απαραίτητης για την ανάπτυξη κάθε οργανισμού στη γη, του «άρτου» με τους ισχυρούς συμβολισμούς του με τον Χριστιανισμό, που άμεσα και έμμεσα συνδέεται με τη βυζαντινή παράδοση και τη λαϊκή τέχνη, αλλά και με τον ίδιον τον ελληνικό τρόπο ζωής, θα αναφθεί ο δομημένος κόσμος του σύγχρονου (βιο)μηχανοποιημένου ανθρώπου, προκειμένου να επανενταχθεί ο τελευταίος, αναγεννημένος πλέον, στο φυσικό του περιβάλλον.
Σακιά γιούτας, περιμετρικά παρατεταγμένα στη σταυροειδή βάση του Δέντρου, «σακιά μνήμης» όπως τα αποκαλεί ο καλλιτέχνης, μας συνδέουν με τις τοπικές χριστουγεννιάτικες παραδόσεις όπου τα Χριστούγεννα στα παλιά Γιάννινα, αντί δέντρου, στόλιζαν ένα πράσινο κλωνάρι (γνωστό στην Ήπειρο ως «τσιρμιτζέλα») και πάνω του έβαζαν χρυσωμένα καρύδια, τσίγαλα (αμύγδαλα), λεφτόκαρα (φουντούκια), κάστανα μαρόνια, εικόνες με αγγελούδια, μαρμαρόκολλες πολύχρωμες για αστέρια λαμπερά και μπόλικο βαμβάκι