ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΡΕΒΕΝΩΝ κ.κ.ΔΑΒΙΔ
Σεβασμιότατε,
Με την προ ημερών χειροτονία σας και με τη σημερινή ενθρόνισή σας, η πόλη και ο νομός των Γρεβενών ζουν και βιώνουν μια μεγάλη τιμή, μια βαθειά συγκίνηση και χαρά.
Ενθρονιστήκατε σε μια ορεινή περιοχή για να διακονήσετε πνευματικά και ηθικά κατά Χριστού το Θείον Καθίδρυμα. Σε μια περιοχή που ζει και εργάζεται ένας λαός Μακεδονικός και περήφανος, που με τον ιδρώτα του, τη γη ποτίζει, <<για να γεννά καρπούς – λουλούδια και αγαθά του κόσμου γύρω μας >> κατά τον ποιητή, Κ. Παλαμά. Ένας λαός που ζει μέσα του η αρχαία Ελληνική και Χριστιανική ψυχή, άξιοι απόγονοι του Εθνομάρτυρα Αιμιλιανού, του Οσίου Νικάνορα, των Νεομαρτύρων Γεωργίου και Δημητρίου, του Αγίου Αχιλλείου, του Κοσμά του Αιτωλού, του Μαξίμου Σαρδέων και του οπλαρχηγού Θεόδωρου Ζιάκα. Σεβασμιότατε, ο επίσκοπος είναι στρατιώτης του Χριστού, πρότυπο πίστης και αρετής και μιμητής Χριστού και δεν δύναται να διαθέτει τον εαυτό του κατά τη δική του βούληση, ούτε και να προβάλει τον εαυτό του, αλλά το θέλημα Του Θεού και ενώ ζει μέσα στον κόσμο, πολιτεύεται ως ουρανοπολίτης.
Έχουμε παραδείγματα μεγάλων πατέρων της εκκλησίας που έλαμψαν στο ιστορικό στερέωμα, μορφές μεγαλειώδεις και αθάνατες, που ακτινοβόλησαν και ενέπνευσαν σε κάθε εποχή, όπως ο Μ. Βασίλειος, που έδωσε με τη βασιλειάδα το ηθικό και πραγματικό περιεχόμενο της έννοιας «αγάπη προς τον πλησίον».
Σεβασμιότατε,
ο πολιτισμός είναι έργο ολίγων ανθρώπων. Ανθρώπων που έχουν μέσα στους τη φλόγα της προσφοράς και της θυσίας, που ταύτισαν τη μοίρα τους με τη μοίρα του άλλου, υπέταξαν το ατομικό στο γενικό συμφέρον, δεν πρόδωσαν τον προορισμό τους, υπέταξαν την ανθρώπινη μοίρα και βίωσαν το υπέρτατο υπερκόσμιο κάλλος. Σ’ αυτήν τη χορεία των ανθρώπων ανήκετε και εσείς Σεβασμιότατε, αυτό υπαγορεύεται από την ανάδειξή σας στον επισκοπικό θρόνο της εκκλησίας των Γρεβενών από φωτισμένους ιεράρχες. «Τραγικός είναι μόνο ο ελεύθερος άνθρωπος, εκείνος που έρχεται η ώρα να διαλέξει ανάμεσα στη φθηνή ευχαρίστηση και στον ακριβό πόνο και διαλέγει το «τιμιότερων», τότε η ζωή του ανθρώπου αποκτά ηθικό νόημα, πηγαίνοντας πέρα από την ανάγκη και φθάνοντας στο χρέος. Ο άνθρωπος δεν είναι μέσο κανενός, αλλά σκοπός, αυτοσκοπός της ζωής. Μέσα σε κάθε άνθρωπο βρίσκεται το νόημα και ο σκοπός όλης της ανθρωπότητας, όλη η αξία της, ο άνθρωπος είναι εικόνα Του Θεού με τη δυνατότητα να μοιάσει στο Θεό, εκεί βρίσκεται το αιώνιο ρίγωμα. Είναι η κορωνίδα του σύμπαντος. Σύμφωνα με τη δογματική της Θεολογίας ο κόσμος πλάστηκε για τον άνθρωπο και ο άνθρωπος για Το Θεό. Παρέμεινε όμως αυτός η κορωνίδα του σύμπαντος ή μεταβλήθηκε σε καταστροφέα του; Γιατί με την αλλόφρονα και χρησιμοθηρική συμπεριφορά του διατάραξε την ισορροπία της δημιουργίας και με την απεμπόληση, των ηθικών φραγμών κυλίστηκε σε χαρισμένες αξίες, με συνέπεια να χάσει την αξιοπρέπειά του, την ελευθερία του και την εθνική του υπερηφάνεια.
Σεβασμιότατε,
οι αξιωματούχοι της εκκλησίας ως άμεσος διάδοχος των Αποστόλων και λειτουργός του αποστολικού έργου, περιβεβλημένοι τη θεία χάρη του Αγίου Πνεύματος αποκτούν στην εκκλησία μεγάλη πνευματική και διοικητική δύναμη. Αλλά έχουν και καθήκοντα που βαρύνουν την αποστολή τους. Ο δρόμος τους είναι Σταυρός και ένα ακάνθινο στεφάνι που πλέκεται. Ο κληρικός δεν είναι ονειροπόλος σκήπτρων και θρόνων, αλλά έχει υψηλό αίσθημα προσφοράς και θυσίας. Για να ανταποκριθεί όμως ο αξιωματούχος κληρικός στα υψηλά και δύσκολα καθήκοντα του πρέπει να σμικρύνει το εγώ και να ανοίξει διάπλατα την αγκαλιά του για να χωρέσει όλους και όλα. Να είναι εξοπλισμένος με υψηλό θρησκευτικό ζήλο, άρτια πνευματική και ηθική συγκρότηση , η δε ψυχή του να λάμπει πανταχού. Έχει αποστολή να εξαγνίσει την κοινωνία, να γίνει περίβλεπτος με τη φωτεινή ζωή του, και οργανοδόξης του Θεού. Εάν επικρατήσει η ηθική σήψη τα πάντα χάνονται. Ιδιαίτερα σήμερα που η πνευματική γυμνότητα και η διευρυμένη βαρβαρότητα απειλούν τον άνθρωπο, εάν δεν θεμελιωθούν οι κοινωνίες πάνω στο μεγαλείο της αγάπης, η συμβατικότητα, ο ατομισμός, η αβεβαιότητα, θα ανθίζουν, το δε «εγώ» θα διογκούται επικίνδυνα. Οι δίαυλοι επικοινωνίας θα κοπούν, ενώ η σημαία της αλαζονείας, της αταξίας και της αδικία θα κυματίζει και ο άνθρωπος θα μεταβάλλεται σε τραγικό πρόσωπο. Θα φωνάζει, θα πονά και γύρω του θα σιωπούν.
Η τραγικότητα, κατά του καλού, αναπηδά από την τομή της κραυγής του ατόμου και της σιωπής του συνόλου και από τα βάθη των αιώνων θα αιωρείται σαν σκιά στις ανθρώπινες κοινωνίες, ο απόηχος που θα κουβαλά το πανάρχαιο παράπονο του πονεμένου ανθρώπου : «Άνθρωπο ζητώ, άνθρωπον ουκ έχω».
Σεβασμιότατε,
Διαδεχτήκατε έναν άξιο αξιωματούχο της εκκλησίας Γρεβενών, το μακαριστό Σέργιο. Σας καλωσορίζουμε εγκάρδια κατασπαζόμενοι τη δεξιά σας και εξαιτούμεθα την ευλογίαν σας.
Σας διαβεβαιώνουμε δε, ότι σύμπας ο λαός της Περιφερειακής Ενότητας Γρεβενών θα είναι αλληλέγγυος στο πλευρό σας, στη διακονία του πνευματικού και ποιμαντικού σας έργου.
Άξιος!!
Ενθρονιστήκατε σε μια ορεινή περιοχή για να διακονήσετε πνευματικά και ηθικά κατά Χριστού το Θείον Καθίδρυμα. Σε μια περιοχή που ζει και εργάζεται ένας λαός Μακεδονικός και περήφανος, που με τον ιδρώτα του, τη γη ποτίζει, <<για να γεννά καρπούς – λουλούδια και αγαθά του κόσμου γύρω μας >> κατά τον ποιητή, Κ. Παλαμά. Ένας λαός που ζει μέσα του η αρχαία Ελληνική και Χριστιανική ψυχή, άξιοι απόγονοι του Εθνομάρτυρα Αιμιλιανού, του Οσίου Νικάνορα, των Νεομαρτύρων Γεωργίου και Δημητρίου, του Αγίου Αχιλλείου, του Κοσμά του Αιτωλού, του Μαξίμου Σαρδέων και του οπλαρχηγού Θεόδωρου Ζιάκα. Σεβασμιότατε, ο επίσκοπος είναι στρατιώτης του Χριστού, πρότυπο πίστης και αρετής και μιμητής Χριστού και δεν δύναται να διαθέτει τον εαυτό του κατά τη δική του βούληση, ούτε και να προβάλει τον εαυτό του, αλλά το θέλημα Του Θεού και ενώ ζει μέσα στον κόσμο, πολιτεύεται ως ουρανοπολίτης.
Έχουμε παραδείγματα μεγάλων πατέρων της εκκλησίας που έλαμψαν στο ιστορικό στερέωμα, μορφές μεγαλειώδεις και αθάνατες, που ακτινοβόλησαν και ενέπνευσαν σε κάθε εποχή, όπως ο Μ. Βασίλειος, που έδωσε με τη βασιλειάδα το ηθικό και πραγματικό περιεχόμενο της έννοιας «αγάπη προς τον πλησίον».
Σεβασμιότατε,
ο πολιτισμός είναι έργο ολίγων ανθρώπων. Ανθρώπων που έχουν μέσα στους τη φλόγα της προσφοράς και της θυσίας, που ταύτισαν τη μοίρα τους με τη μοίρα του άλλου, υπέταξαν το ατομικό στο γενικό συμφέρον, δεν πρόδωσαν τον προορισμό τους, υπέταξαν την ανθρώπινη μοίρα και βίωσαν το υπέρτατο υπερκόσμιο κάλλος. Σ’ αυτήν τη χορεία των ανθρώπων ανήκετε και εσείς Σεβασμιότατε, αυτό υπαγορεύεται από την ανάδειξή σας στον επισκοπικό θρόνο της εκκλησίας των Γρεβενών από φωτισμένους ιεράρχες. «Τραγικός είναι μόνο ο ελεύθερος άνθρωπος, εκείνος που έρχεται η ώρα να διαλέξει ανάμεσα στη φθηνή ευχαρίστηση και στον ακριβό πόνο και διαλέγει το «τιμιότερων», τότε η ζωή του ανθρώπου αποκτά ηθικό νόημα, πηγαίνοντας πέρα από την ανάγκη και φθάνοντας στο χρέος. Ο άνθρωπος δεν είναι μέσο κανενός, αλλά σκοπός, αυτοσκοπός της ζωής. Μέσα σε κάθε άνθρωπο βρίσκεται το νόημα και ο σκοπός όλης της ανθρωπότητας, όλη η αξία της, ο άνθρωπος είναι εικόνα Του Θεού με τη δυνατότητα να μοιάσει στο Θεό, εκεί βρίσκεται το αιώνιο ρίγωμα. Είναι η κορωνίδα του σύμπαντος. Σύμφωνα με τη δογματική της Θεολογίας ο κόσμος πλάστηκε για τον άνθρωπο και ο άνθρωπος για Το Θεό. Παρέμεινε όμως αυτός η κορωνίδα του σύμπαντος ή μεταβλήθηκε σε καταστροφέα του; Γιατί με την αλλόφρονα και χρησιμοθηρική συμπεριφορά του διατάραξε την ισορροπία της δημιουργίας και με την απεμπόληση, των ηθικών φραγμών κυλίστηκε σε χαρισμένες αξίες, με συνέπεια να χάσει την αξιοπρέπειά του, την ελευθερία του και την εθνική του υπερηφάνεια.
Σεβασμιότατε,
οι αξιωματούχοι της εκκλησίας ως άμεσος διάδοχος των Αποστόλων και λειτουργός του αποστολικού έργου, περιβεβλημένοι τη θεία χάρη του Αγίου Πνεύματος αποκτούν στην εκκλησία μεγάλη πνευματική και διοικητική δύναμη. Αλλά έχουν και καθήκοντα που βαρύνουν την αποστολή τους. Ο δρόμος τους είναι Σταυρός και ένα ακάνθινο στεφάνι που πλέκεται. Ο κληρικός δεν είναι ονειροπόλος σκήπτρων και θρόνων, αλλά έχει υψηλό αίσθημα προσφοράς και θυσίας. Για να ανταποκριθεί όμως ο αξιωματούχος κληρικός στα υψηλά και δύσκολα καθήκοντα του πρέπει να σμικρύνει το εγώ και να ανοίξει διάπλατα την αγκαλιά του για να χωρέσει όλους και όλα. Να είναι εξοπλισμένος με υψηλό θρησκευτικό ζήλο, άρτια πνευματική και ηθική συγκρότηση , η δε ψυχή του να λάμπει πανταχού. Έχει αποστολή να εξαγνίσει την κοινωνία, να γίνει περίβλεπτος με τη φωτεινή ζωή του, και οργανοδόξης του Θεού. Εάν επικρατήσει η ηθική σήψη τα πάντα χάνονται. Ιδιαίτερα σήμερα που η πνευματική γυμνότητα και η διευρυμένη βαρβαρότητα απειλούν τον άνθρωπο, εάν δεν θεμελιωθούν οι κοινωνίες πάνω στο μεγαλείο της αγάπης, η συμβατικότητα, ο ατομισμός, η αβεβαιότητα, θα ανθίζουν, το δε «εγώ» θα διογκούται επικίνδυνα. Οι δίαυλοι επικοινωνίας θα κοπούν, ενώ η σημαία της αλαζονείας, της αταξίας και της αδικία θα κυματίζει και ο άνθρωπος θα μεταβάλλεται σε τραγικό πρόσωπο. Θα φωνάζει, θα πονά και γύρω του θα σιωπούν.
Η τραγικότητα, κατά του καλού, αναπηδά από την τομή της κραυγής του ατόμου και της σιωπής του συνόλου και από τα βάθη των αιώνων θα αιωρείται σαν σκιά στις ανθρώπινες κοινωνίες, ο απόηχος που θα κουβαλά το πανάρχαιο παράπονο του πονεμένου ανθρώπου : «Άνθρωπο ζητώ, άνθρωπον ουκ έχω».
Σεβασμιότατε,
Διαδεχτήκατε έναν άξιο αξιωματούχο της εκκλησίας Γρεβενών, το μακαριστό Σέργιο. Σας καλωσορίζουμε εγκάρδια κατασπαζόμενοι τη δεξιά σας και εξαιτούμεθα την ευλογίαν σας.
Σας διαβεβαιώνουμε δε, ότι σύμπας ο λαός της Περιφερειακής Ενότητας Γρεβενών θα είναι αλληλέγγυος στο πλευρό σας, στη διακονία του πνευματικού και ποιμαντικού σας έργου.
Άξιος!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Για το λόγο αυτό και επειδη εχει κουρασει το φαινομενο των ανωνυμων σχολιαστων τα σχόλια που θα αναρτουνται στο συγκεκριμένο blog θα είναι μόνο όσα φέρουν το όνομα του σχολιαστή. Ευχαριστουμε για την κατανόηση.
Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.