ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 78 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ Τ.Κ. ΔΡΟΣΟΠΗΓΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τη συμπλήρωση 78χρόνων από το Ολοκαύτωμα της μαρτυρικής κοινότητας Δροσοπηγής Φλώρινας θα πραγματοποιηθούν την Δευτέρα 4 Απριλίου στην Τ.Κ. Δροσοπηγής. Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήοσυν με θεία λειτουργία και θα ολοκληρωθούν με ομιλία για το ιστορικό της ημέρας. 

Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Τ.Κ. Δροσοπηγής Μιχάλης Μάρου αναφερόμενος στο ιστορικό του ολοκαυτώματος στην ΕΡΤ Φλώρινας τόνισε  "Οι Γερμανοί κατέστρεψαν το ολοκληρωτικά χωριό στις 4 Απριλίου 1944. Στην πρώτη γραμμή των χωρίων που κράτησαν άσβεστη την φλόγα της Ελληνικής ιδέας, ευρίσκεται και το χωριό Μπελκαμένη (νυν Δροσοπηγή). Η Δροσοπηγή κατοικείται από Έλληνες της Ηπείρου ωμιλούντας και την αρβανίτικην γλώσσαν , οι οποίοι για πολλά χρόνια κατοικούσαν στο χωριό Πληκάτι της Επαρχίας Κονίτσης Ηπείρου απ όπου και μετοίκησαν το 1844 στην περιοχή της Παλιάς Δροσοπηγής (Μπελκαμένης)".

Η Μαρτυρική Δροσοπηγή

Οι Γερμανοί κατέστρεψαν το ολοκληρωτικά χωριό στις 4 Απριλίου 1944.

Στην πρώτη γραμμή των χωρίων που κράτησαν άσβεστη την φλόγα της Ελληνικής ιδέας, ευρίσκεται και το χωριό Μπελκαμένη (νυν Δροσοπηγή). Η Δροσοπηγή κατοικείται από Έλληνες της Ηπείρου ωμιλούντας και την αρβανίτικην γλώσσαν , οι οποίοι για πολλά χρόνια κατοικούσαν στο χωριό Πληκάτι της Επαρχίας Κονίτσης Ηπείρου απ όπου και μετοίκησαν το 1844 στην περιοχή της Παλιάς Δροσοπηγής (Μπελκαμένης).

Εσκόρπισαν αυτοί οι ηρωικοί αγωνισταί της ελευθερίας Ηπειρώται, και σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Ήλθαν και εδώ ψηλά στην Μακεδονία στην περιοχή Φλωρίνης. Αγόρασαν μια περιοχή από κάποιον Μπέη, και σε λίγο στις καταπράσινες βουνοπλαγιές του Βιτσίου ξεπήδησαν σαν μανιτάρια τα σπίτια ενός χωριού που έμελλε αργότερα να είναι σωστό προπύργιο του Ελληνισμού. Δημιουργήθηκε έτσι η Μπελκαμένη η οποία αργότερα μετωνομάσθη Δροσοπηγή από τις πολλές πηγές που αναβλύζουν γάργαρα και κρυσταλλένια νερά και που πολλές φορές εδρόσιζαν τα φλογισμένα χείλη και κορμιά των αγωνιστών της ελευθερίας της Ελλάδος. Το ηρωικό αυτό χωριό από την έναρξη ακόμη του Μακεδονικού αγώνος, απετέλεσε μίαν σπουδαίαν εθνκήν εστίαν.

Ένα θαυμάσιο ορμητήριο των Ελληνικών ανταρτικών σωμάτων. Αι θαυμάσιαι κρύπται που υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα σπίτια είναι απόδειξις τρανωτάτη, ποίον σπουδαίον ρόλον έπαιξε η Δροσοπηγή στις κρίσιμες εκείνες στιγμές. Αι κρύπται αύται πολλαί των οποίων είναι μακρόταται και διέρχονται κάτωθεν του χωρίου και οδηγούν έξω από αυτό σε χαράδρες απόκρημνες, εχρησίμευον ως αποθήκαι όπλων και πυρομαχικών, ως επίσης και κρησφύγετα ανταρτών. Κατά την κατοχήν η Δροσοπηγή είχε την ατυχία να δοκιμάσει την Γερμανική αγριότητα με το κάψιμο του χωριού (Απρίλιος 1944).

Το χωριό ξανακτίζεται με κόπους και τρία χρόνια αργότερα (1947) δοκιμάζει και πάλι την πυρπόληση και αναγκαστική μετεγκατάσταση στην Σκοπιά για τρία χρόνια και εν συνεχεία στην Κάτω Υδρούσα. Το 1952 μπαίνουν τα θεμέλια του νέου χωριού στην τοποθεσία όπου βρίσκεται σήμερα και αποτελεί συνέχεια του Παλιού ως προς την ωραιότητα. Το χωριό σήμερα έχει 300 περ. κατοίκους.