ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ

Ἀγαπητοί μου. Παρῆλθε καιρὸς ἀπὸ τὴν 28.8.2016, ἀφότου ὁ πρώην ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μονῆς Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, διέκοψε κατὰ τὴν θεία λειτουργία τὴν μνημόνευσι τοῦ ὀνόματος ἐμοῦ τοῦ κανονικοῦ ἐπισκόπου του. Μὲ τὴν παροῦσα ἐπιστολή μου δὲν ἐκθέτω κάποιον, διότι τοῦτο πλέον εἶναι γεγονός, τὸ ὁποῖο ἔγινε γνωστὸ μέχρι τὰ πέρατα τῆς γῆς. Ἡ μνημόνευσι τοῦ ἐπισκόπου κατὰ τὴν θεία λειτουργία εἶναι ἀπαραίτητη. Αὐτὴ εἶναι ἡ τάξι τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ εἶναι ἀνάλογο μὲ κάθε συλλογικὸ ὀργανισμό, ποὺ διοικεῖται μὲ τὸ καταστατικό του.
Ὅποιος δὲν συμμορφώνεται μὲ αὐτό, δέχεται τὶς συνέπειές του, δηλαδὴ ἀναγκαστικὰ ἀποβάλλεται. Βλέποντας τὶς διαθέσεις τοῦ π. Παϊσίου ἀπὸ τὰ δημοσιεύματά του στὸν ἔντυπο καὶ ἠλεκτρονικὸ τύπο προσπάθησα, μὲ πατρικὸ καὶ ὄχι διοικητικὸ λόγο, νὰ ἀνακόψω τὸν κατήφορό του. Δὲν ἤθελα νὰ ἔχη πνευματικὲς καὶ διοικητικὲς κυρώσεις, ἀνάλογες τοῦ ἀτοπήματός του. Γιαὐτὸν τὸ λόγο προτοῦ νὰ προβῆ στὴν διακοπὴ τῆς μνημονεύσεως, τοῦ ἀπέστειλα μία ἐπιστολὴ μὲ συμβουλευτικὸ περιεχόμενο. Μετὰ ἀπὸ τὴν διακοπὴ τῆς μνημονεύσεως τοῦ ἀπέστειλα καὶ δεύτερη ἐπιστολή, λέγοντάς του τὰ πρέποντα. Θὰ μποροῦσα βεβαίως τὴν ἄλλη μέρα κιόλας νὰ προβῶ σὲ κινήσεις διοικητικές, ὅπως δικαιοῦμαι καὶ ὑποχρεοῦμαι ἐκ τῶν Ἱ.Κανόνων καὶ τῶν Νόμων τοῦ Κράτους. Κυκλοφόρησαν βέβαια σχετικὰ μὲ τὴν ὑπόθεσι πολλὰ ἀνυπόστατα καὶ ψευδῆ. Ἀπέστειλα καθηκόντως μόνο ἕνα ἐρώτημα στὴν ἁρμόδια Νομοκανονικὴ ΢υνοδικὴ Ἐπιτροπὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ τὸ τὶ πρέπει νὰ πράξω ἔναντι τοῦ π.Παϊσίου, ἂν καὶ γνώριζα τὸ τὶ πρέπει. Ἀναμένοντας τὴν παραλαβὴ τῆς βαρύτατης γιὰ τὸν π.Παΐσιο γνωματεύσεως τῆς ΢υνοδικῆς Ἐπιτροπῆς, στὴν ὁποία συμμετέχει καὶ ζηλωτὴς ἀρχιερεύς, ὁ ὁποῖος ψήφισε ἐναντίον του, τοῦ ἀπέστειλα καὶ τρίτη ἐπιστολή. Ἀκόμη καὶ σαὐτὴν τοῦ ἔγραφα, ὅτι † Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 7ῃ Δεκεμβρίου 2016 τὸν περίμενα ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγμή. Ὅτι ἐπιθυμοῦσα νὰ προσέλθη ἐν μετανοίᾳ, ἐγὼ δὲ θὰ ἀνελάμβανα προσωπικῶς τὸ κόστος, νὰ ἀπαντήσω στὴν Ἱερὰ ΢ύνοδο τὴν λῆξι τῆς πνευματικῆς καὶ διοικητικῆς ἀταξίας του. Δυστυχῶς ὁ π.Παΐσιος ἔχει κοντά του ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι τὸν χειροκροτοῦν-ἐξωθοῦν λέγοντάς του, ὅτι «εἶναι ὁμολογητὴς καὶ μάρτυρας τῆς πίστεως» ἐνεργῶν κατ’ αὐτὸν τὸν ἄτακτο τρόπο. Μᾶλλον δὲν κατάλαβαν ὅλοι τους τὶ εἶναι ἡ Ἐκκλησία! Σὶς ἐπιστολές, ποὺ ἀνέφερα, τὶς ἔστειλα προσωπικὰ στὸν π.Παΐσιο. Ὁ ἴδιος ὅμως θεώρησε «γενναῖο» νὰ μοῦ ἀπαντήση μὲ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ του μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ τύπου! Λυποῦμαι πολύ, ποὺ ἀναγκάζομαι σήμερα νὰ προβῶ κι ἐγὼ στὴν ἴδια «γενναιότητα» καὶ νὰ δημοσιεύσω τὶς ἐπιστολές μου στὸν ἠλεκτρονικὸ τύπο, ὥστε νὰ λάβουν ὅλοι γνῶσι τὶ τοῦ συνέστησα πρὶν καὶ μετὰ τὴν διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου. Θὰ χρεωστῶ δὲ μεγάλη χάρι σὲ ὅποιον μπορέση νὰ ἀνακόψη τὸν κατήφορό του ἔστω καὶ τὴν ἐσχάτη στιγμή. Ἀγαπητοί μου. Αὐτὰ εἶχα νὰ σημειώσω μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς δημοσιοποιήσεως τῶν ἐπιστολῶν μου ζητῶν ἀπὸ ὅλους νὰ εὔχεσθε ὑπὲρ τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν. Εἶναι αὐτό, τὸ ὁποῖο εὐχήθηκε στὴν ἀρχιερατική του προσευχὴ ὁ Κύριός μας, «ἵνα πάντες ἓν ὦσι».
 Διάπυρος πρὸς Κύριον εὐχέτης
Ο ΜΗΣΡΟΠΟΛΙΤΗΣ΢ † Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ΢