ΟΜΙΛΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΟΖΑΝΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ

«Θέλω να θυμηθούμε πως πορευτήκαμε αυτά τα 5 δύσκολα χρόνια εδώ στην Πτολεμαΐδα. Μας είπαν ότι κλείσαμε την Επιθεώρηση Εργασίας.  Τους διαψεύσαμε.  Μας είπαν ότι έκλεισε οριστικά το Μεταβατικό Πλημμελειοδικείο Πτολεμαΐδας, αλλά ήδη επανιδρύθηκε και είναι το μόνο απ΄ όσα είχαν καταργηθεί.  Μας είπαν ότι κλείνουμε το τμήμα Μαιευτικής, αλλά είναι ανοικτό και με περισσότερες σπουδάστριες.  Μας είπαν ότι θα μαραζώσει το Μποδοσάκειο, αλλά το Μποδοσάκειο επεκτείνεται και σε λίγο καιρό θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας.  Να τα θυμόμαστε όλα αυτά και να παίρνουμε δύναμη».  Μ΄ αυτές τις φράσεις ολοκλήρωσε την ομιλία του σήμερα στους πολίτες της Πτολεμαΐδας που κατέκλυσαν την αίθουσα του Εργατικού Κέντρου της πόλης, ο Αν. Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων Πάρις Κουκουλόπουλος, υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ της Π.Ε. Κοζάνης.
Ο κ. Κουκουλόπουλος στην ομιλία του έκανε απολογισμό των όσων κατακτήθηκαν τα τελευταία χρόνια για την περιοχή μας και αναφέρθηκε στα διλήμματα των εκλογών της Κυριακής, τονίζοντας πως μόνο το ΠΑΣΟΚ εγγυάται την ενότητα που έχει ανάγκη η χώρα.
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του έχει ως εξής:  «Πολίτες της Πτολεμαΐδας,
Πολίτες της Εορδαίας
Φίλες και φίλοι
Νέοι και νέες
Ξέρω πολύ καλά σε ποιους απευθύνομαι σήμερα.
Μας ενώνουν οι ιδέες και οι κοινοί μας αγώνες για τον τόπο, για την πατρίδα, για την παράταξη.

Σήμερα όμως μας ενώνει και κάτι βαθύτερο.

Είμαι 5 χρόνια βουλευτής.

Είμαι όμως και ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και γνωρίζω άριστα ότι, όλοι σας σηκώνετε 5 χρόνια τώρα ένα διπλό βάρος.

Από τη μια τα βάρη των βάναυσων περικοπών και της υπερφορολόγησης,

και από την άλλη το βάρος της αμείλικτης κριτικής των φίλων και γνωστών, των συνεργατών και συναδέλφων, των ίδιων των παιδιών σας, των παιδιών μας.

Πολλοί, πάρα πολλοί,

Πολλές, πάρα πολλές

μέσα στην αίθουσα, με ρωτήσατε αυτά τα σκληρά χρόνια.

Πάρι, γιατί κανένας δεν μας είχε μιλήσει για το πρόβλημα;

Το ίδιο ερώτημα έχω και εγώ, γι΄ αυτό σας καταλαβαίνω και σας νιώθω όσο δεν φαντάζεστε.

Εσείς με κρατήσατε όρθιο και η πατριωτική μου συνείδηση.

Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε για να υπηρετεί το λαό και την πατρίδα, γι΄ αυτό δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται.

Αυτή την ιστορική ρήση του Ανδρέα που σημαδεύει τη συλλογική μας μνήμη, ανακαλούσα κάθε φορά για να μη λυγίσω.

Γι΄ αυτό ψήφιζα με το χέρι ψηλά και το κεφάλι ψηλά.

Άξιζε τον κόπο;

Ναι είστε σίγουροι ότι ναι, άξιζε τον κόπο.

Η πατρίδα στάθηκε όρθια γιατί άντεξε το ΠΑΣΟΚ, γιατί αντέξατε όλοι εσείς.

Να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό όλοι μαζί;

Ζούμε σε μια ασφαλή και σταθερή χώρα, σε μια περιοχή που κοχλάζει.

Όταν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος έπαιρνε πρωτοβουλίες με την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τη Συρία, το Ισραήλ, την Κύπρο, πολλοί βιάστηκαν να τον κατακρίνουν. Σήμερα όλοι συμφωνούν.

Η ασφάλεια και η σταθερότητα δεν ήταν και δεν είναι αυτονόητες με το νεοοθωμανισμό της Τουρκίας δίπλα μας. Είμαστε ασφαλείς με εγγύηση ΠΑΣΟΚ.

Η Ν.Δ. του κ. Καραμανλή μας παρέδωσε μια χώρα σε ύφεση από το 2007, μια χώρα υπερχρεωμένη:

Με πρωτογενές έλλειμμα 24,5 δις ευρώ

Με έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, και

Με τις τράπεζες σε ακινησία τρόμου.

Σήμερα, έχουμε μηδενίσει το έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών, έχουμε τράπεζες ισχυρές και ασφαλείς τις καταθέσεις και το μεγαλύτερο πλεόνασμα στην Ευρώπη. Και το πιο σημαντικό, βγαίνουμε απ΄ το φαύλο κύκλο της ύφεσης μετά από 8 ολόκληρα χρόνια.

Το συντριπτικά μεγαλύτερο βάρος αυτής της προσπάθειας το σήκωσε το ΠΑΣΟΚ.

Μόνοι εμείς ψηφίσαμε το πρόγραμμα των τραπεζών που τελικά δεν κοστίζει 50 δις όπως μας έλεγαν, αλλά 15-16 δις και με το δημόσιο να έχει σήμερα τον έλεγχο.

Το 85% της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι έργο ΠΑΣΟΚ.

Οι μεταρρυθμίσεις που μας κατατάσσουν πρώτους στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι κατά το 90% έργο ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Σαμαράς πρόσφατα ονόμασε 9 μεγάλες αλλαγές που έγιναν, από τις οποίες τις 8 δεν τις ψήφισε!

Έλεος!!!

Έλεος και δικαιοσύνη, επιτέλους!

Να πω δύο λόγια για το χρέος γιατί γίνεται μεγάλη κουβέντα.

Θα σας πω κάτι που είναι ελάχιστα γνωστό. Το Φλεβάρη του 2012 μετά το PSI το χρέος αναγνωρίστηκε διεθνώς ως βιώσιμο.

Το Νοέμβρη του 2012 μας ανάγκασαν να δαπανήσουμε 11 δις ευρώ για να αγοράσουμε ομόλογα που έληγαν το 2040. Γιατί;

Το χρέος, εν τω μεταξύ λόγω των διπλών εκλογών και του εκτροχιασμού που προκάλεσαν είχε καταστεί από βιώσιμο, τουλάχιστον, προβληματικό.

Πάνω από 20 δις φόρτωσαν στις πλάτες του λαού εκείνες οι εκλογές στις οποίες μας οδήγησαν ο κ. Σαμαράς, ο κ. Τσίπρας, ο κ. Κουβέλης και ο κ. Καμμένος.

Είναι αυτά τα 11 δις και τα 12-13 δις ευρώ που έχασαν τα ασφαλιστικά ταμεία απ΄ το PSI που αντί να εφαρμόσουν την πρόταση Βενιζέλου προτίμησαν την ανυπακοή. Το ΙΚΑ που ακολούθησε κατά γράμμα τις οδηγίες είχε ομόλογα 100 εκατ. ευρώ πριν το PSI και σήμερα η αξία τους είναι πάνω από 165 εκατ. ευρώ.

Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Τι γίνεται όμως με το χρέος;

Η ρεαλιστική και εφικτή λύση είναι η μεγάλη επιμήκυνση του.

Το 2009 πληρώναμε κάθε χρόνο για το χρέος 10-12 δις ευρώ.

Το 2014 πληρώσαμε 6,5 δις ευρώ.

Με την επιμήκυνση μπορούμε να πάμε σε ακόμα χαμηλότερες υποχρεώσεις και το χρέος έτσι να είναι βιώσιμο, απελευθερώνοντας πόρους για την ανακούφιση της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας, με σταδιακή μείωση της φορολογίας και τη στήριξη των ευπαθών και αδύναμων ομάδων.

Η βασική όμως απάντηση για το χρέος είναι η ανάπτυξη που μειώνει το χρέος ως ποσοστό του Α.Ε.Π.

Μιας και είπα για ανάπτυξη ακούστε ένα κείμενο που με συγκλόνισε:

Ακόμα και η απλούστερη σκέψη και γνώση φανερώνει ότι εθνική ανάπτυξη μπορεί να γίνει μόνο με την αύξηση των παραγωγικών επενδύσεων, δηλαδή με τον αντίστοιχο περιορισμό της κατανάλωσης, προ παντός όταν τα καταναλωτικά αγαθά η χώρα δεν τα παράγει αλλά τα εισάγει, και για να τα εισάγει δανείζεται, δηλαδή εκχωρεί τις αποφάσεις για το μέλλον της στους δανειοδότες της.



Ο δρόμος της ανάπτυξης είναι ο μονόδρομος της συσσώρευσης, της εντατικής εργασίας και της προσωρινής τουλάχιστον (μερικής) στέρησης, ενώ ο δρόμος της (βραχυπρόθεσμης μόνον) ευημερίας είναι ο δρόμος του παρασιτισμού και της εκποίησης της χώρας.



Αυτή η άτεγκτη οικονομική αλήθεια ισχύει ανεξάρτητα από το οικονομικό και ηθικό πρόβλημα της διανομής των βαρών και της ιεράρχησης των στερήσεων. Όσο άτεγκτη όμως κι αν είναι, οι πολιτικές και ψυχολογικές ανάγκες που την απωθούν είναι ακόμα ισχυρότερες.



Ιδιαίτερα ιλαροτραγική από την άποψη αυτήν παρουσιάζεται η θέση της «αριστεράς», η οποία, όντας οιονεί καταδικασμένη να υπερασπίζει «λαϊκά» αιτήματα, υποχρεώνεται να γίνει σημαιοφόρος κάθε καταναλωτικής απαίτησης, αρκεί όποιος την προβάλλει να αυτοτιτλοφορείται «λαός» - υποχρεώνεται δηλαδή εξ αντικειμένου να προωθεί την εκποίηση της χώρας, αρκεί ο «λαός» να ζητά την εκποίηση αυτήν».

Αυτά έγραφε ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης, αριστερός διανοούμενος, το 1991 και τα λέει όλα.

Ένα είναι το πραγματικό δίλημμα που καλούμαστε να απαντήσουμε στις 25 Γενάρη.

Θα βαδίσουμε στο δρόμο της παραγωγικής ανασυγκρότησης με ένα σύγχρονο κράτος για να πλουτίσουμε σιγά, σιγά όλοι μαζί ή θα διολισθήσουμε πίσω, στο δρόμο της δανεικής ευημερίας, μια ζωή γονατισμένοι στους ξένους και τους δανειστές μας;




Θα δίνουμε μάχες οπισθοφυλακών για τα μονοθέσια σχολεία, ή θα παλέψουμε για το δημόσιο ανταγωνιστικό σχολείο με τους εκπαιδευτικούς να αξιολογούνται;




Θα μείνουμε κολλημένοι στο μοντέλο της υπερσυγκέντρωσης πλούτου, δύναμης και ανθρώπων σ΄ έναν τόπο, την Αθήνα, ή θα δώσουμε πνοή στην ελληνική περιφέρεια και στις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας;




Θα μοιράζουμε ψίχουλα με επιδόματα θέρμανσης ή θα κάνουμε τηλεθερμάνσεις;




Θα βάλουμε τον πήχη ψηλά εκεί όπου μας αξίζει και μπορούμε, ή θα περνάμε με ασφάλεια από κάτω όσο χαμηλά και αν βρίσκεται;




Με αυτή τη ματιά, με αυτά τα πιστεύω ασκώ 5 χρόνια τώρα τα καθήκοντα του βουλευτή για τον τόπο μας.

Ο απολογισμός είναι συγκεκριμένος και έχει σφραγίδα και ονοματεπώνυμο ΠΑΣΟΚ.

Βάλαμε μαζί το 2009 ένα στοίχημα να βγούμε πρώτοι και με σιγουριά από την ύφεση γιατί πολύ απλά είχαμε μπει δύο χρόνια πριν την υπόλοιπη χώρα.

Να θυμίσω ότι ο βασικός μας πυλώνας ανάπτυξης το 2009 ήταν ήδη σε κρίση, μιλάω φυσικά για την ενέργεια και τη ΔΕΗ.

Στην ενέργεια πετύχαμε τη μεγάλη ανατροπή.

Το 2009 είχε προγραμματιστεί η σταδιακή απόσυρση των Μονάδων της περιοχής χωρίς καμιά πρόβλεψη για την αντικατάσταση τους.

Η ΔΕΗ, με τη συναίνεση, δυστυχώς, του τότε Νομαρχιακού Συμβουλίου, είχε πετύχει την έγκριση περιβαλλοντικών όρων για ένα πρόγραμμα εξόρυξης λιγνίτη που εξυπηρετούσε το πρόγραμμα απόσυρσης των Μονάδων.

Η απόσυρση ξεκινούσε το 2014 και το 2027 έσβηνε και η τελευταία καμινάδα.

Αυτός ήταν ο εφιάλτης της ψυχρής εφεδρείας.

Στις εκλογές του 2009 είπαμε μαζί το θρυλικό Non Pasaran- δεν θα περάσουν.

Και δεν πέρασαν αυτά τα σχέδια.

Η νέα Μονάδα υπερσύχρονης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, Πτολεμαΐδα V, ξεκινάει να κατασκευάζεται σε 2 μήνες, το Μάρτη.

3.500 άνθρωποι και εκατοντάδες επιχειρηματίες στον τόπο μας θα εργάζονται για 4-5 χρόνια.

Ακολουθεί η Μελίτη ΙΙ και έπεται η Μονάδα που θα αντικαταστήσει τον ΑΗΣ Καρδιάς που σβήνει σε 7-8 χρόνια.

Η απόσυρση, τέλος, του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου μετατέθηκε κατά 15 τουλάχιστον χρόνια.

Παράλληλα, προχωρούν οι 3 μετεγκαταστάσεις της Μαυροπηγής, αλλά και της Ποντοκώμης και της Ακρινής που δεν υπήρχαν πουθενά στο σχεδιασμό που μας παρέδωσε η Κυβέρνηση της Ν.Δ.

Πρόκειται αθροιστικά για ένα γιγαντιαίο επενδυτικό πρόγραμμα 5 δις ευρώ που ξεκινάει φέτος και ολοκληρώνεται σε βάθος 10ετίας.

Έχει σφραγίδα και ονοματεπώνυμο ΠΑΣΟΚ.

Η Μελίτη ΙΙ και η Μονάδα σε αντικατάσταση του ΑΗΣ Καρδιάς κατοχυρώθηκαν με τροπολογίες που κατέθεσα και έκανε δεκτές ο Γ. Μανιάτης, αφού εν τω μεταξύ ο Β. Βενιζέλος μετά την ενημέρωση που του έκανα άσκησε βέτο ενδοκυβερνητικά.

Πιο ΠΑΣΟΚ δε γίνεται!

Έτσι, ένα απλό πωλητήριο μετατράπηκε σε επενδυτικό πρόγραμμα.

Αυτά και πολλά άλλα, όπως η προστασία της Α΄ κατοικίας, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, ο φραγμός στις απολύσεις στο δημόσιο, το ΟΧΙ στις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, η τιτλοποίηση των μελλοντικών εσόδων των υδρογονανθράκων υπέρ του ασφαλιστικού και της νέας γενιάς, είναι μερικές μόνο απαντήσεις στο ερώτημα τι έκανε αυτά τα 2,5 χρόνια το ΠΑΣΟΚ.

Επανέρχομαι στα δικά μας γιατί όσοι ζήσαμε την κατασκευή των μονάδων της ΔΕΗ στην περιοχή ξέρουμε καλά ότι μπαίνουμε σ΄ έναν κύκλο ανάπτυξης και ευημερίας, με ασφάλεια και σιγουριά για 10 χρόνια.

Στο τέλος αυτής της επενδυτικής Άνοιξης όμως, η ΔΕΗ θα συνεισφέρει λιγότερο στο τοπικό Α.Ε.Π. γι΄ αυτό πρέπει να δράσουμε τώρα δίνοντας βάθος και ενισχύοντας το παραγωγικό μας μοντέλο.

Βάθος δίνει η καθαρή θέση του ΠΑΣΟΚ ότι η μία από τις τρεις παροχές φυσικού αερίου που υποχρεούται να δώσει η κοινοπραξία ΤΑΡ στη χώρα, είναι εδώ, στη Δυτική Μακεδονία.

Η ενίσχυση βρίσκει απάντηση στη δημιουργία του τρίτου πυλώνα ανάπτυξης που δεν είναι άλλος από τον αγροδιατροφικό τομέα και τον τουρισμό.

Μίλησα αναλυτικά στην αγροτιά, τους επιστήμονες και τη νεολαία, πριν ένα μήνα γι΄ αυτά που έγιναν και γι΄ αυτά που πρέπει να γίνουν προκειμένου να κάνουμε τη μεγάλη ΑΛΛΑΓΗ στον τόπο μας.

Συνοπτικά μπορείτε να τα διαβάσετε στις δύο σελίδες του απολογισμού που έχετε στα χέρια σας.

Περιορίζομαι να αναφέρω τα 3 μείζονα ζητήματα

ΓΗ- ΝΕΡΑ- ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ

Παρουσιάσαμε το στρατηγικό σχέδιο που βρίσκεται σε φάση υλοποίησης για την επιστροφή της γης των εξαντλημένων ορυχείων σε οργανωμένες Ομάδες Παραγωγών. Έτσι θα αυξηθούν πάρα πολύ οι εκμεταλλεύσιμες εκτάσεις (δικαιώματα αγροτών- ενισχύσεις).

Αντιμετωπίζουμε αποφασιστικά το μεγάλο πρόβλημα των αρδευομένων εκτάσεων που στην περιοχή μας είναι πολύ κάτω απ΄ το 50% του εθνικού μέσου όρου, με κατασκευή και ολοκλήρωση μεγάλων αρδευτικών έργων.

Με την ωρίμανση του έργου «Κάθετος άξονας Λάρισα- Φλώρινα- Νίκη» (δεσμεύτηκε η χρηματοδότηση της με 10 εκατ. ευρώ απ΄ το Υπουργείο Υποδομών) η διαδρομή ΕΓΝΑΤΙΑ- Μόναχο γίνεται 8 ώρες, για να φτάνουν γρήγορα τα προϊόντα μας στις αγορές της Κεντρικής Ευρώπης.

Το αρδευτικό Βόρειας Ζώνης Πολυφύτου, το πρόγραμμα comfusio για το ροδάκινο με επικεφαλής φορέα υλοποίησης το Βελβεντό, άλλα μικρότερα αρδευτικά, τα έργα των Δήμων και των άλλων 3 Περιφερειακών Ενοτήτων της Δυτικής Μακεδονίας και οι πόροι που δίνει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην Περιφέρεια μας, αθροίζονται σ΄ ένα ποσό που δίνει στον τόπο ένα επιπλέον Π.Ε.Π. άνω των 300 εκατ. ευρώ.

Οι πόροι όμως δεν αρκούν από μόνοι τους. Χρειάζονται και οι άνθρωποι.

Κι εδώ στον τόπο μας έχουμε άξιους παραγωγούς και από τις καλύτερες ομάδες παραγωγών σ΄ όλη τη χώρα.

Μπορούμε και θα το κάνουμε το μεγάλο άλμα με το ΠΑΣΟΚ εγγυητή αυτής της πορείας.

Φίλες και φίλοι

Θέλω να κάνω μια καθαρή εξήγηση.

Μίλησα για δύο Μονάδες που κατοχυρώθηκαν στο Νόμο για τη Μικρή ΔΕΗ.

Διαφωνούσα και διαφωνώ με την εξέλιξη αυτή γιατί η θέση μου για τη ΔΕΗ είναι γνωστή από το 2011.

Πρότεινα δημόσια και θαρρετά την επιλογή στρατηγικού επενδυτή για να ενισχυθεί η εξωστρέφεια της Δημόσιας Επιχείρησης και να εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι για επενδύσεις στη Δυτική Μακεδονία που ισχυροποιούν τη ΔΕΗ και εγγυώνται χαμηλή τιμή στην KWH.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα εάν είμαι στη Βουλή να ψηφίσω την κατάργηση του Νόμου για τη Μικρή ΔΕΗ με άρθρο ένα.

Με μια όμως και μοναδική απαραίτητη προϋπόθεση, την εξασφάλιση του επενδυτικού προγράμματος των 5 δις που εξασφάλισε το ΠΑΣΟΚ για τον τόπο μας.

Το αδίκημα της προδοσίας είναι βαρύ είτε πρόκειται για την πατρίδα, είτε πρόκειται για τον τόπο.

Αυτό ας το γνωρίζουν καλά όσοι ανεύθυνα και επιπόλαια κουνάνε το δάχτυλο τους όπως και τότε που είχα προτείνει το Στρατηγικό Επενδυτή. Στις 25 Γενάρη οι Έλληνες πολίτες στις κάλπες είναι αντιμέτωποι με τρεις επιλογές.

Τον εκφοβισμό, το λαϊκισμό και την αλήθεια.

Η Δεξιά κάνει αυτό που ξέρει καλά. Εκφοβίζει με ανακρίβειες και υπερβολές περί Grexit όταν είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει διαδικασία εξόδου από το κοινό νόμισμα.

Τι μπορούμε να πάθουμε; Να φτωχύνουμε μέσα στο νόμισμα για να μας αγοράσουν φθηνά αυτοί που έχουν πολλά ευρώ στην τσέπη τους.

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τα ίδια και χειρότερα που έκανε η Ν.Δ. το 2012.

Μιλάει για άλλη διαπραγμάτευση και για μια Ευρώπη που δεν υπάρχει.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει plan B.

Πρέπει να ολοκληρώσουμε τη συμφωνία και να βγούμε με ασφάλεια και σιγουριά από το Μνημόνιο για να μπούμε δυναμικά στο δρόμο της ανάπτυξης.

Η συμφωνία με την τρόϊκα πριν ένα μήνα δεν έκλεισε γιατί οι δανειστές δε δίνουν συμφωνία γιατί δεν έχουμε πολιτικό βάθος.

Ο πιθανός επόμενος- ΣΥΡΙΖΑ- δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει καμιά συμφωνία.

Το πρόβλημα της χώρας είναι βαθιά πολιτικό.

Κάθε φορά κάποιος και συγκεκριμένα ο δεύτερος υπαινίσσεται ότι έχει μια άλλη λύση, περίπου, μαγική.

Αυτό έκανε ο κ. Σαμαράς το 2012 και έσυρε τη χώρα σε εκλογές, αυτό κάνει και ο κ. Τσίπρας σήμερα, τρισχειρότερα.

Γι΄ αυτό προτείνουμε κυβέρνηση εθνικής ενότητας.

Κανένας που πιστεύει στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας έξω από το χορό.

Κανένας δεν έχει δικαίωμα να περιφέρεται ασκόπως και να παριστάνει τον ψευτόμαγκα και το λεβέντη.

Ζητάμε την τρίτη εντολή για να βάλουμε τέλος σ΄ αυτή την κωμωδία πριν εξελιχθεί σε τραγωδία.

Η Ευρώπη είναι μία και η Ελλάδα πρέπει να έχει μια φωνή.

Δεν υπάρχει άλλη εθνική στρατηγική από αυτή που διαμόρφωσε εν μέσω της κρίσης το ΠΑΣΟΚ μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

Αν ήταν στο χέρι μας και μόνο θα είχαμε μια πολύ καλύτερη συμφωνία, αλλά η Ευρώπη στην οποία ανήκουμε είναι αυτή που υπάρχει και όχι αυτή που όλοι θα θέλαμε.

Δεν είμαστε ούτε ηττοπαθείς, ούτε συμβιβασμένοι, ούτε πολύ περισσότερο προσκυνημένοι όπως ισχυρίζονται οι δυνάμεις της δημαγωγίας και του λαϊκισμού.

Πολύ απλά ξέρουμε γιατί είμαστε στην Ευρώπη.

Δεν αρμόζουν σ΄ εμάς τους θεματοφύλακες της παρακαταθήκης του Ανδρέα Παπανδρέου αυτές οι ύβρεις από ανεύθυνους και δημαγωγούς. Η Ευρώπη που ζούμε σήμερα είναι αυτή που ορίζει η συνθήκη του Μάαστριχτ. Σ΄ αυτή την Ευρώπη συμμετέχει η Ελλάδα με ψήφους του ΠΑΣΟΚ, του τότε Συνασπισμού και της Ν.Δ., με μόνο το ΚΚΕ να διαφωνεί.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου στην ιστορική του ομιλία στη Βουλή το καλοκαίρι του ΄92, στη συζήτηση για την κύρωση της συνθήκης του Μάαστριχτ είχε πει χαρακτηριστικά τα εξής:

«Κυρίες και κύριοι βουλευτές, πρώτον η συνθήκη που έχουμε σήμερα ενώπιον μας είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και των τραπεζιτών, δεν είναι η Ευρώπη των λαών για την οποία αγωνιζόμαστε. Δεύτερον, προσεκτική ανάλυση του συνόλου των κειμένων της συνθήκης μας οδηγεί ευθέως σ΄ ένα ερώτημα. Πορευόμαστε άραγε προς μια ευρωπαϊκή Γερμανία η προς μια γερμανική Ευρώπη; Απαντήθηκε το ερώτημα. Τρίτον, τα νούμερα που προβλέπει η συνθήκη, δηλαδή έλλειμμα, χρέος κ.τ.λ. για την Γαλλία και την Ιταλία δε βγαίνουν και για την Ελλάδα και την Πορτογαλία προκαλούν ίλιγγο . Παρόλα αυτά προτείνω να ψηφίσουμε τη συνθήκη γιατί ρεαλιστικά η Ευρώπη είναι το μόνο ασφαλές πεδίο για να οικοδομήσουμε με σιγουριά ευημερία για το λαό μας και τη να γενιά. Με δύο, πάντα, προϋποθέσεις.

Ένα διαρκή αγώνα για να βελτιώνουμε υπέρ των πολιτών και των λαών τη συνθήκη.

Να κάνουμε μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές για να μη βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις».

Αυτή είναι η παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ας αναλογιστούμε μαζί, λοιπόν, τι κάναμε και τι δεν κάναμε από τότε.

Να πούμε τι κάναμε; Μοιράζαμε «πακέτα Χατζηγάκη».

Η Ευρώπη, όμως, είναι κανόνες. Αν δεν συμφωνείς μ΄ αυτούς, παλεύεις να τους διορθώσεις, να τους κάνεις να σε εξυπηρετούν καλύτερα. Από την ώρα όμως που συμφωνούνται κάποια πράγματα, εφαρμόζονται απαρέγκλιτα. Και όταν δεν τα εφαρμόζεις πέφτει βαρύς ο πέλεκυς. Το «πακέτο Χατζηγάκη» είναι εκείνη η ιστορία του 2008-2009, θυμάστε τότε που είχε ψεκάσει με χημικά η αστυνομία μέχρι και το Γιώργο Παπανδρέου στο λιμάνι όταν πήγε να υποδεχτεί τους λεβέντες από την Κρήτη. Πίεζε όλη η κοινωνία, και ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά, για αποζημιώσεις και πήγε ο κ. Χατζηγάκης της Ν.Δ. και τα έδωσε χωρίς συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έδωσε μισό δις ευρώ στους αγρότες. Αποτέλεσμα; Καταδικαστήκαμε τελεσίδικα και πρέπει να ανακτήσουμε μισό δις ευρώ, έντοκα, από τους αγρότες ή αλλιώς να τα φορτωθούμε όλοι εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι.

Γιατί πολύ απλά στην Ευρώπη ισχύει το «όλα εδώ πληρώνονται» ή να το πω πιο λαϊκά «οι μαγκιές πληρώνονται».

Για το ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνάμεις της ανευθυνότητας και του λαϊκισμού, όλα αυτά είναι λεπτομέρειες και γι΄ αυτό μας πίεζαν να δώσουμε «πακέτο Χατζηγάκη» για τους ροδακινοπαραγωγούς που επλήγησαν απ΄ το ρωσικό εμπάργκο.

Εμείς ακολουθήσαμε άλλο δρόμο. Με τεκμηριωμένο φάκελο και με συστηματική προσπάθεια έξη μηνών χθες το βράδυ πήραμε την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να δώσουμε στοχευμένες αποζημιώσεις στους παραγωγούς. Αυτό πρέπει να γίνει με διαφάνεια και τη συνεργασία των αποκεντρωμένων υπηρεσιών, με τις ομάδες παραγωγών. Με αυτές τις ομάδες αξιοποιήσαμε από την πρώτη στιγμή το υφιστάμενο ευρωπαϊκό πλαίσιο και καταφέραμε να ομαλοποιήσουμε γρήγορα την αγορά, να μην πάει ούτε ένα ροδάκινο στη χωματερή και να δοθούν δωρεάν φρούτα και χυμός σε ευπαθείς ομάδες και πολύτεκνους. Είμαι περήφανος, καθώς είχα την αρμοδιότητα, γιατί σ΄ αυτή την ιστορία πρωτοπόροι ήταν οι παραγωγοί του Βελβεντού με τις ομάδες τους (ΑΣΕΠΟΠ)

Το συμπέρασμα είναι καθαρό. Η Ευρώπη είναι ένα πεδίο στο οποίο πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες και να βάζεις τεκμηριωμένα τα προβλήματα για να βγεις κερδισμένος. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τον ευρωπαίο αγρότη. Τα στοιχεία λένε πως ανεβάζει το εισόδημά του από 1 έως και 3 % το χρόνο, τα τελευταία 20 χρόνια με την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Τι συμβαίνει, όμως, σε μας;

2,1 δις ευρώ μοιράζουμε σε άμεσες ενισχύσεις από την 1η Γενάρη στους αγρότες μας.

Η Πορτογαλία που είναι η ίδια περίπου με εμάς, μοιράζει 580 εκ. ευρώ.

Η Ιταλία που είναι εξαπλάσια από εμάς μοιράζει 3,5 δις ευρώ.

Δεν παίρνουμε λιγότερα, το αντίθετο μάλιστα, αλλά κάτι δεν κάνουμε καλά. Οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Ας τις αξιοποιήσουμε επιτέλους.

Υπάρχουν, όμως, και άλλα σημαντικά που δεν κάναμε και φτάσαμε ως εδώ. Κορυφαίο παράδειγμα το ασφαλιστικό Γιαννίτση. Δεν το κάναμε εγκαίρως.

Το 2001 όταν ο Τάσος Γιαννίτσης έφερε το ασφαλιστικό στη Βουλή, μια ολόκληρη κοινωνία και όλα τα κόμματα, πλην ελαχίστων που είχαμε στηρίξει - γιατί και εγώ ως Πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ το είχα στηρίξει το ασφαλιστικό - είπε «όχι, πάρ’το πίσω». Όταν έγινε η μεγάλη διαδήλωση στο Σύνταγμα για το μνημόνιο – είχαμε την τραγική απώλεια των τριών νέων ανθρώπων στην τράπεζα αν θυμάστε – πραγματικά εγώ προσωπικά δεν είχα ξαναδεί τόσο μεγάλη διαδήλωση. Τη βλέπαμε μέσα από τα παράθυρα της Βουλής και όπως λέγανε παλιότεροι βουλευτές και συνδικαλιστές όλων των κομμάτων, «αυτή η διαδήλωση ωχριά μπροστά στην άλλη διαδήλωση κατά του ασφαλιστικού του 2001».

Μια ολόκληρη κοινωνία είπε όχι ομοθυμαδόν. Ξέρετε πόσο κόστισε εκείνο το όχι μαζί με τη διακυβέρνηση 2004-2009 Καραμανλή και τον εκτροχιασμό των δαπανών σε φάρμακο και διαγνωστικά;

Το ασφαλιστικό έγραψε έλλειμμα από το 2001 μέχρι το Δεκέμβρη του 2014, 193 δισεκατομμύρια ευρώ. Το μισό χρέος της χώρας πριν το κούρεμα. Για να ξέρουμε τι κοστίζει όταν αργείς να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις.

Η Ευρώπη, το ξαναλέω, είναι πραγματικά ασφαλές πεδίο για να οικοδομήσουμε ανάπτυξη και ευημερία και να δώσουμε απαντήσεις και όχι ανεύθυνες υποσχέσεις στη νέα γενιά, ακολουθώντας, βέβαια, συγκεκριμένο δρόμο και συγκεκριμένους κανόνες.

Εμείς, αυτή την παρακαταθήκη κουβαλάμε στο ΠΑΣΟΚ, την παρακαταθήκη του ιδρυτή μας Ανδρέα Παπανδρέου και με αυτές τις θέσεις φίλες και φίλοι ζητάμε στις εκλογές στις 25 Γενάρη ψήφο στο ΠΑΣΟΚ.

Με αυτές τις θέσεις για προκοπή και σταθερότητα, δημοκρατία και ανάπτυξη.

Σας καλώ όλους και όλες, ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες, από εδώ σήμερα από την Πτολεμαΐδα να δώσουμε μήνυμα αγώνα, μήνυμα νίκης σε όλη τη χώρα, για τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Κάθε ψήφος στο ΠΑΣΟΚ κατοχυρώνει την έδρα στην Π.Ε. Κοζάνης, κάθε ψήφος στο ΠΑΣΟΚ είναι εγγύηση γιατί ξέρει καλά ο πολίτης τι ψηφίζει.

Δεν μπορώ όμως να μην αναρωτηθώ τι ξέρει κάποιος που ψηφίζει όταν επιλέγει ορισμένα άλλα κόμματα.

Τι να πω για το ΣΥΡΙΖΑ που το ψηφοδέλτιο του στην Π.Ε. Κοζάνης μοιάζει με την αυλή των θαυμάτων; Λίγη σοβαρότητα δε βλάπτει.

Να μιλήσω όμως για εμάς. Για τους μέχρι χθες φίλους, συνοδοιπόρους, συντρόφους και συναγωνιστές μας. Θέλω να απευθυνθώ σε αυτούς που είχαν επιλέξει το 2012 το ψηφοδέλτιο της ΔΗΜΑΡ. Ξέρω πολλούς και πολλές. Τους τιμώ όλους. Είναι αγωνιστές, άνθρωποι με ποιότητα, δημοκράτες. Δεν το λέω για να τους χαϊδέψω τ΄ αυτιά. Πρέπει όμως να κάνουν και τον προσωπικό τους απολογισμό. Τι ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές και τι βγήκε τελικά.

Γι΄ αυτό, όσοι σκέφτονται να στηρίξουν το ΠΟΤΑΜΙ με την ψήφο τους, να θυμούνται πως η ψήφος δεν είναι να την πάρει το ποτάμι. Η ψήφος είναι για να υπάρχει χώρα, να υπάρχει πατρίδα, για να υπάρχει προοπτική για όλους και κυρίως για τη νέα γενιά.

Απευθύνομαι, φυσικά, και σε όσους ακολούθησαν την απόπειρα διάσπασης του ΠΑΣΟΚ που απέτυχε. Δεν απαξιώνω κανένα. Τους αγαπάω όλους, όπως τους αγαπάτε και όλοι εσείς. Αλλά θέλω να τους πω ότι τα κόμματα δεν ιδρύονται κάθε μέρα και πολύ περισσότερο δέκα ημέρες πριν τις εκλογές.

Όποιος θέλει ας ρίξει μια ματιά στην ιστορία του Εργατικού Κόμματος της Αγγλίας και του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας, του SPD. Κόμματα που υπάρχουν 100 και 150 χρόνια και στην ιστορική τους διαδρομή έχουν πάει από μονοψήφια ποσοστά μέχρι και 60%. Από το ναδίρ στο ζενίθ, αλλά εξακολούθησαν να υπάρχουν. Δεν έκανε ο καθένας το κόμμα του επειδή είδαν τα δύσκολα. Τώρα έχει η παράταξη δύσκολα και πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη. Γι΄ αυτό τους καλώ όλους, να είμαστε και πάλι μαζί την άλλη Κυριακή. Ένα είναι το ψηφοδέλτιο που είναι χρήσιμο και κρίσιμο για την πατρίδα, το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ.

Απευθύνομαι και σε όλους αυτούς που πικράναμε και πήραν άλλους δρόμους. Πρέπει να ακούσουν τι λέει το ΠΑΣΟΚ και να βάλουν και αυτοί πλάτη γιατί όλοι μέσα μας ξέρουμε καλά τι μας ενώνει. Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Και η μεγάλη δημοκρατική παράταξη χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει.

Ξέρουμε ποια είναι αυτή η παράταξη στην οποία ανήκουμε. Είναι η παράταξη που διπλασίασε τη χώρα. Η παράταξη που έδωσε βάθος και νόημα στη δημοκρατία. Που έδωσε δωρεάν παιδεία, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τις συντάξεις του ΟΓΑ, που έκανε όλα τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα. Δεν είναι η παράταξη που οδήγησε τη χώρα σε εμφύλιο πόλεμο. Είναι η παράταξη που το 1982 έγραψε το οριστικό τέλος του εμφυλίου πολέμου με το νόμο για την Εθνική Αντίσταση. Σε αυτή η παράταξη ανήκουμε. Είμαστε η παράταξη που δεν δίχασε ποτέ τους Έλληνες, είμαστε η παράταξη που ενώνει τους Έλληνες. Για αυτό δεν είμαστε περαστικοί.

Αν κάτι χρειάζεται ο τόπος είναι η ενότητα.

Υπάρχει ένα νούμερο που συγκλονίζει. Το νούμερο 1.200.000.

Η πατρίδα υποδέχτηκε 1.200.000 πρόσφυγες το 1920.

Το νούμερο συμπίπτει και συνδέεται και με το μεγάλο διχασμό. Ο εμφύλιος πόλεμος το 1946-1949 συμπίπτει και συνδέεται με 1.200.000 μετανάστες.

Σήμερα, είμαστε αντιμέτωποι ξανά με αυτό το φοβερό νούμερο. 1.200.000 άνεργοι αυτή τη φορά.

Αν σεβόμαστε τις θυσίες του ελληνικού λαού, αν αγαπάμε τον τόπο, κάτι που δεν αμφισβητώ για κανέναν, ας ενωθούμε επιτέλους.

Ας ενωθούμε για να βγει η πατρίδα από την κρίση. Εμείς τολμήσαμε, δεν κάναμε πίσω. Βάλαμε την πατρίδα πάνω από όλα. Η πατρίδα είναι πάνω από όλα. Για την πατρίδα υπάρχουμε όλοι εμείς. Δεν έχουν σημασία οι καριέρες, τα κόμματα και τα πρόσωπα. Η πατρίδα είναι πάνω από όλα και η πατρίδα είναι οι άνθρωποί της. Αυτούς εκπροσωπούν τα κόμματα. Δεν μπορούν να υπάρχουν άλλο αυτές οι εγωιστικές συμπεριφορές. Για αυτό προτείνουμε Κυβέρνηση εθνικής ενότητας.

Ο Τσίπρας λέει θα βάζει τις αγορές να χορεύουν με νταούλια και ζουρνάδες, με χάλκινα και κεμεντζέ.

Εμείς θα βάλουμε το πρώτο και το δεύτερο κόμμα μαζί στην Κυβέρνηση.

Για αυτό ζητάμε την τρίτη εντολή.

Εθνική ενότητα θέλει η Ελλάδα για να ανοίξει ο δρόμος για την προκοπή. Κρατάμε μια μεγάλη ελπίδα στα χέρια μας, από εδώ να ξεκινήσουμε τον αγώνα για την παράταξη, για τον τόπο και πάνω από όλα για την πατρίδα.

Την πατρίδα την έχουν οι πολίτες στα χέρια τους. Είμαστε πολλοί εδώ μέσα για να δώσουμε μια μεγάλη νίκη την Κυριακή. Και μια μεγάλη ώθηση στην παράταξη. Σε μια παράταξη που θα ξεκινήσει την αναγέννησή της από την επομένη των εκλογών για να προχωρήσει σε ριζική ανανέωση των πάντων. Γιατί αν δεν σηκωθεί όρθια η Δημοκρατική Παράταξη προκοπή δεν θα έχει ο τόπος.

Σας ευχαριστώ και με τη νίκη. Όλοι στον αγώνα μέχρι την Κυριακή, δίπλα στο ψηφοδέλτιό μας. Έχουμε ένα εξαιρετικό ψηφοδέλτιο με τα χαρακτηριστικά της σοβαρότητας, της μαχητικότητας και της ανανέωσης. Στηρίξτε τους όλους. Αξίζουν όλοι την στήριξη και την προσοχή σας. Δίνουμε όλοι μαζί τον αγώνα και ο καθένας χωριστά. Όλοι μαζί στον αγώνα για τη νίκη. Σας ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας. Μας δίνει μεγάλη δύναμη μέχρι την Κυριακή για να δώσουμε έναν αγώνα που είναι δύσκολος, αλλά θα είναι νικηφόρος.

Και επειδή η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση θέλω να θυμηθούμε πως πορευτήκαμε αυτά τα 5 δύσκολα χρόνια εδώ στην Πτολεμαΐδα.

Μας είπαν ότι κλείσαμε την Επιθεώρηση Εργασίας.

Τους διαψεύσαμε.

Μας είπαν ότι έκλεισε οριστικά το Μεταβατικό Πλημμελειοδικείο Πτολεμαΐδας, αλλά ήδη επανιδρύθηκε και είναι το μόνο απ΄ όσα είχαν καταργηθεί.

Μας είπαν ότι κλείνουμε το τμήμα Μαιευτικής, αλλά είναι ανοικτό και με περισσότερες σπουδάστριες.

Μας είπαν ότι θα μαραζώσει το Μποδοσάκειο, αλλά το Μποδοσάκειο επεκτείνεται και σε λίγο καιρό θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας.

Να τα θυμόμαστε όλα αυτά και να παίρνουμε δύναμη.

Εμπρός στον αγώνα όλοι μαζί και στη νίκη».