Κ.Κ.Ε:ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΦΑΓΕ ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ

Εδώ και μέρες ανακοινώθηκε από τον μονοπωλιακό όμιλο της ΦΑΓΕ, η πώληση του εργοστασίου στο Αμύνταιο και αν δεν βρεθεί αγοραστής το κλείσιμο του. Οι συνέπειες θα είναι αρνητικές για τους εργαζόμενους στην επιχείρηση, οι οποίοι θα χάσουν την εργασία τους, αλλά και για τις κτηνοτροφικές μονάδες όλης της περιοχής, που δεν θα μπορούν να διαθέσουν το γάλα που παράγουν και θα αφανιστούν. Ο ουσιαστικός λόγος που η ΦΑΓΕ αποσύρεται από το Αμύνταιο, είναι το κυνήγι ακόμα μεγαλύτερου ποσοστού κέρδους σε άλλες χώρες όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση. Για την εξασφάλιση των κερδών του ομίλου της ΦΑΓΕ μέχρι σήμερα, δεν τους έφταναν οι επιθέσεις που γίνονταν εδώ και τέσσερα χρόνια στις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων, οι απολύσεις, η εκ περιτροπής εργασία (4ωρο), δουλειά μέσα σε αντίξοες συνθήκες, μέσα στο χιόνι και τον πάγο. Δεν τους αρκούσε η πίεση που ασκούσαν στους κτηνοτρόφους της περιοχής για να μειώσουν τις τιμές του γάλακτος, ακόμα και κάτω από το κόστος.Για να τα πετύχουν αυτά, είχαν και έχουν για στήριγμα την πολιτική της ΕΕ που εφάρμοζαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σήμερα, που, μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ, επεδίωκε την θωράκιση της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας τους στις διεθνείς αγορές με άλλους μονοπωλιακούς ομίλους. Αυτός ήταν ο στόχος που μπήκαν οι ποσοστώσεις το 1984, που με βάση την ποσόστωση που είχε η χώρα μας τότε, δεν έφτανε ούτε το 40% των εγχώριων αναγκών και γίνονταν εισαγωγές γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων για να καλυφθούν οι ανάγκες. Τον ίδιο στόχο υπηρετούσαν τα πρόστιμα που μπήκαν αργότερα στους κτηνοτρόφους, για τις παραδιδόμενες ποσότητες γάλακτος που υπερέβαιναν την ποσόστωση. Σήμερα που εκτοπίστηκαν πολλές μικρές αγελαδοτροφικές μονάδες και ενισχύθηκαν οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις η ποσόστωση μπαίνει εμπόδιο γι’ αυτό και την κατάργησε η ΕΕ τον Απρίλη 2015, ώστε οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι της Γερμανίας και της Ολλανδίας, οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλη παραγωγικότητα της εργασίας στον αγελαδοτροφικό κλάδο, να μπορούν να παράγουν όσο θέλουν και παράλληλα να συμπιέζουν την εγχώρια παραγωγή με στόχο την συγκεντροποίηση. Να τονίσουμε επίσης το γεγονός ότι η επιμήκυνση της διάρκειας ζωής του φρέσκου γάλακτος οδηγεί σε αθρόες εισαγωγές αγελαδινού γάλακτος από τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους που προαναφέραμε και βέβαια οδηγεί στον αφανισμό των φτωχών και μεσαίων κτηνοτροφικών μονάδων, που δεν μπορούν να αντέξουν αυτόν τον οξυμμένο ανταγωνισμό. Είναι υποκριτική η στάση της κυβέρνησης με την ανακοίνωση σειράς παρεμβάσεων όπως: ελέγχους στις εισόδους διακίνησης αγελαδινού γάλακτος, την υποχρεωτική αναγραφή της προέλευσης κλπ., γιατί δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αφού δεν θίγονται οι αιτίες που το δημιουργούν. Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα, γιατί υποχωρούσαν συνεχώς στις εργοδοτικές πιέσεις και δέχτηκαν τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις σε βάρος τους. Οι θέσεις εργασίας τους, όχι μόνο δεν εξασφαλίστηκαν, αλλά βρέθηκαν στο δρόμο, με αποτέλεσμα οι «θυσίες» τους να πάνε χαμένες. Ο μόνος δρόμος είναι η οργάνωση των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση, έχοντας συνειδητοποιήσει τις αιτίες που δημιουργούν το πρόβλημα, να παλέψουν μαζί με το ταξικό κίνημα για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Με τον κοινό αγώνα τους και σε συμμαχία με τους κτηνοτρόφους, να διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας και τα πλήρη εργασιακά τους δικαιώματα. Οι εξελίξεις της ΦΑΓΕ στο Αμύνταιο, επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά την εκτίμηση του ΚΚΕ, ότι η παραγωγή του αγελαδινού γάλακτος και γενικότερα τα βασικά είδη διατροφής στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είναι υποταγμένη στις ανάγκες της κερδοφορίας των μονοπωλίων και όχι στην κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού.Επομένως, για να λυθεί οριστικά το πρόβλημα, απαιτείται μια διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, που θα έχει στο επίκεντρο της την λαϊκή ευημερία. Αυτό μπορεί να γίνει με την κοινωνικοποίηση της γης, των μεγάλων κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής σε όλους τους κλάδους και την ένταξη τους στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό.